Şehid Gürcü Abdullah

20 Ekim 2006
Aslen Gürcü bir müslüman olan kardeşimiz Mücahidler tarafından çok sevilen bir kişiydi. Özellikle Çeçenistan'da bulunan Türkiye'li kardeşleri ile iyi anlaşmış ve onların yanında kalmıştı. Çok duygusal ve sevecen biriydi.

Şehid olduğu gün mücahidler büyük bir operasyon başlatmıştı. Operasyonun sonuna doğru mücahidler dağlık bölgelere doğru geri çekilmeye başladılar. Diğer bir şehidimiz ve mücahidlerin emiri Bilal Ebu Muslim ile Abdullah kardeşimiz çekildikleri bölgeyi mayınlamakla meşguldüler. Bir anda onların bulunduğu taraftan patlama sesi geldi. Olayı bir kardeşimiz şöyle aktarıyor;

"Biz Ruslarla çatışmaya devam ediyorduk. Emirimiz Bilal ve Abdullah rusların arkamızdan gelmemeleri için çekileceğimiz bölgeyi mayınlıyorlardı. Bu sırada bir patlama sesi duyuldu. Ben ikisininde şehid olduğunu sandım. Ama kardeşler Abdullah'ın mayına basması sonucunda ayağının koptuğunu söylediler. Abdulllah kardeşimiz çok duygusal birisiydi. Cihaddan geri kalabileceği için çok üzüleceğinin düşünmüştük. Bu yüzden bir an onunla karşılaşmayı istemedim. Lakin kardeşlerin omuzunda Abdullah bize doğru seslenerek geliyordu."Kardeşlerim... sol ayağımı kendimden önce cennete gönderdim, Elhamdulillah." Bu seslenişi bizim kalbimizi ferahlatmıştı.

Bir sedye yapıp onu üzerine koyarak taşımaya başladık. Çok kan kaybetmişti. Elimizdeki imkanlar kısıtlı olduğundan yarasına müdahale edememiştik. Sadece morfin sıktık ve sardık. Kendisi müthiş bir acı çekiyordu fakat yattığı yerden bize cennet nimetlerini ve şehadetin ne kadar büyük bir ikram olduğunu anlatıyordu. Günlerce doktora ulaştırabilmek için onu taşıdık. Fakat aşırı kan kaybeden kardeşimiz bu yolculuğa daha fazla dayanamadı ve çok arzuladığı ve kendisine çok yakışan şehadete ulaştı elhamdülillah."