DÜNDEN BUGÜNE ÇEÇENISTAN…

21.Yüzyila sahit olan insanlar, bir zamanlarin süper gücü Rus ordulari karsisinda bir avuç insanin kahramanca direnmesini yeterince anlamlandiramadilar. Bati medyasina göre direnenler birer asiydiler. Ama sorgulayici akil için, bu kadar baskilara karsi bir millet suuru olmadan asilik kimligi ile bas koymanin pek de inandirici olmadigiydi. Aslinda Çeçenistan’da direnisin bir öyküsü vardi. Bu öykü oldukça derin ve gerilere kadar uzaniyordu. Çeçenistan’daki savasi da tam olarak yorumlayabilmek için bu öyküyü okumak gerekiyordu. Bu direnis anlamini tarihten aliyorlardi herseyden önce. Kisacasi her Çeçen’in daragaciginda dedelerinden kalma bir miras vardi: Özgürlük için direnis. Allah bu mirasi esit bir sekilde paylastirmisti.

Iste Çeçenlerin öyküsü:

ÇEçenistan - Içkeriya Cumhuriyeti topraklari, 400 yillik bir savas sonrasinda 20.Yüzyila girerken Rusya ordusu tarafindan isgal edildi. Kafkas savasinin bitisi resmi tarih kaynaklarinda 1859 olarak gösteriliyor. Bu ayni zamanda Imam Samil’in teslim tarihidir. Oysa Çeçenistan topraklarinda aktif askeri hareketler, ta 1878′lere kadar Samil’in naibi Baysungur, Magomed (Muhammed) Emin ve Çeçenistan Imami Alibek Haci önderliginde
devam ettirilmistir. Çeçenistan’da Rus isgal yönetimine karsi askeri hareketler 1876 yilina kadar sürdürüldü. Son Çeçen askeri liderlerinden Hasuha Magomadov 1876 yilinda öldürüldü.

1780 Çeçenler, Çarlik Rusyasinin isgaline karsi direnis baslattilar. Cihadin lideri Seyh Mansur’du. Imam Mansur 1791′de tutuklandi ve 1794′te Slisselarg hapishanesinde sehit edildi.

1816 General Yermalov Kafkasya’ya komutan tayin edildi. Yermalov büyük bir ordu hazirlayarak Kuzey Kafkasya’da katliama start verdi.

1828 Savas Kafkasya’ya yayildi. Ruslara karsi direnis Dagistan’da Müslümanlari örgütleyen Imam Gazi Muhammed ve Imam Hamzat önderliginde devam etti.

1834 Imam Hamzat’in sehit edilmesi üzerine direnise Imam Samil önderlik etmeye basladi. Taso Haci liderligindeki kuvvetler de Imam Samil saflarina katildi.

1839 Çarligin Kafkas istilasi Çeçen topraklarina Rus baskinlariyla devam etti. Imam Samil liderligindeki bütün Kuzey Kafkasya halklari gazavata basladilar. Rus tarihine Kafkas Harbi olarak geçen Milli Azadlik cihadi tam 25 yil sürdü.

1859 Ruslar, Çeçenlerin son duragi Vedeno köyünü de isgal etti. Imam Samil esir düstü. Fakat Çeçenler yilmadi. Savas 1864 yilina kadar devam etti.

1877 Çeçen ve Inguslar yeniden ayaklandilar. Iki yillik çetin savastan sonra Ruslar, Çeçen ve Inguslari vatan topraklarindan sürgün ettiler ve bölgeye Rus Kazaklarini yerlestirmeye basladilar. Bunun üzerine Çeçen ve Inguslar gerilla savasi baslatti. Zalimhan, liderligindeki mücahitler 1917 yilina kadar Rus Kazaklarina karsi savastilar.

11 Mayis 1918 Rusya Çar Imparatorlugunun çöküsünden sonra, Kafkasya’da Çeçen siyasi liderlerinden Tapa Çermoyev’in baskanliginda “Kuzey Kafkasya Cumhuriyeti” kuruldu. Bu Cumhuriyet Almanya ve Osmanli Devleti tarafindan tanindi. Ancak bu devlet, önce beyaz ordu, daha sonra da bolsevik ordusunun hücumuna maruz kaldi ve isgal edildi.

1919-1920 Mücadele Seyh Uzun Haci baskanliginda devam ettirildiyse de 1921 yilinda Kuzey Kafkasya Bolsevikler tarafindan tamamiyla isgal edildi. Fakat özellikle Çeçenistan’da gerilla hareketleri durmadi. Ayrica Kafkasya’daki Rus yayilmaciligina bu sefer Komünizm gerekçeli baskilar eklenmisti.

1922 Komünistler, bölgeyi “Çeçen vilayeti” ilan etti.

1924-25 Kafkasya Sikiyönetim Komutanligi, hapis furyasi baslatti.

1929 Kafkasya Harbi Komutanligi, Kuzey Kafkasya’da halkin topraklarina el koymaya baslarken buna karsi çikan Çeçenler de, Sit Islambulov liderliginde yeni bir baskaldiri hareketine start verdiler.

1930 Kizirlordu, Sit Islambulov liderligindeki mücahitlerle anlasma yoluna gitti. Bu anlasmayla Sovyetler, Çeçen Inguslarin haklarina saygi duyacaklarina dair garanti vermis oldular.

1931 KGB, anlasmayi bozdu ve Sit Islambulov ve arkadaslarini kursunlatirdi. Sit Islambulov’un yerine kardesi Hasan Islambulov geçti. Kizilordu ile savas 1935 yilina kadar devam etti.

1932 Nogayyurt bölgesindeki halk ayaklandi. Buna karsi daha sonra KGB’ye dönüsen NKVD buradaki halki hapislere tikarak iskence uyguladi. Sonra diger yerlerdeki milleti kötülemek için kizil partizan Ibrahim Gelderan liderliginde sahte bir ayaklanma gerçeklestirildi. Böylece KGB, halki Kizilordu kursunlarina hedef ettirmeyi basardi.

1936 Moskova, Çeçen-Ingus vilayetine, Çeçen Ingus Sovyet Sosyalist Özerk Cumhuriyeti adini verdi. “Sovyet Sosyalist” kelimelerini itirazi olan kisileri 1937 yilinda hapse attilar. Bir yil içinde binlerce kisi tutuklandi ve hiçbirisi evine dönemedi.

1940 Tehcir politikasi baslatan Ruslara karsi Hasan Islambulov liderliginde baslayan ayaklanma Kafkasya’da birlestirici rol oynadi. Hasan Islambulov, Satoy sehrini ele geçirdi ve Galanoj Ingus halkinin geçici hükümeti kuruldu. Ruslarin onca saldirisi Islambulov taraftarlarini yok edemedi.

1942 Çeçenistan’da, Çeçen Devletinin yeniden kuruldugu ilan edildi. Devletin basinda avukat Hasan Israilov vardi.

23 Subat 1944 Genis çapli askeri operasyon sonucunda, tüm Çeçen halki, Kirim, Karaçay, Balkar ve Ahiska Türkleriyle birlikte, Stalin tarafindan Sibirya ve Türkistan steplerine sürgün edildiler. Çeçenistan topraklarinda tek tek gerilla gruplari ta 1976 yilina kadar faaliyet gösterdiler.

1944 Bu topyekün sürgün sirasinda binlerce Çeçen açlik, salgin hastalik ve Rus kursunlarina hedef oldu.

1957 Sovyet lideri Nikita Kurusçev, sürgündeki Çeçen ve Inguslara, eski durumlarina kavusmalari için bazi haklar tanidi. Sürgündekiler, Çeçen Ingus Cumhuriyeti’ndeki yurtlarina dönmeye basladilar. Bu arada Moskova, Rus Kazaklarini Çeçen Ingus topraklarina yerlestirmeye ve nüfus yapisini degistirmeye devam ediyordu.

1976 Çeçenistan daglari bu tarihe kadar silahli mücadelelere tanik oldu.

1982 Sovyetler Birligi Komünist Partisi’nin birinci adami Brejnev’in yardimcisi Süslov, “Baska milletler, Sovyetler Birligi’ne kendi arzulari ile katilmislardir” diyerek asimilasyon politikasini sürdürdü.

1988 Çeçen Ingus Halk Cephesi kuruldu. Hoca Ahmet Bisultanov lider seçildi. Cephe, ilk eylem olarak Gudermes’te yapilmakta olan kimya fabrikasina karsi protesto gösterileri düzenledi. Bu arada siyasi teskilâtlar da kuruldu. Bu teskilâtlar, 1990 yilinda siyasi parti kimligi kazandi.

23-25 Ekim 1990 Grozni’de Çeçen Halki Kongresi yapildi. Kongrede, Çeçen halkinin bagimsizliginin ve devletinin yeniden ihya edilmesine iliskin deklarasyon kabul edildi.

27 Ekim 1990 Çeçen-Ingus Cumhuriyeti’nin Moskova yanlisi yönetimi, Çeçen Halk Kongresi’nin yayinladigi Deklarasyonu onayladi; ayrica kendisi de Çeçen-Ingus Cumhuriyeti’nin devlet bagimsizligi hakkinda bir deklarasyon yayinladi. Sözde özerkligin kaldirildigi, SSCB ve RF disinda bagimsiz Çeçen-Ingus Cumhuriyeti’nin kuruldugu ilan edildi. Çeçen halki, SSCB ve RF tarafindan yapilan herhangi bir referanduma veya devlet baskani seçimlerine katilmamistir.

8 Temmuz 1991 Çeçen Halk Kongresi 2.Toplantisi’nda alinan kararda, Sovyet hükümetine, Çeçenistan’la genis çapli bir Ittifak Anlasmasi yapilmasi önerilmisti. Çeçenistan’in özerklik statüsünün degismis olmasindan dolayi ve Çeçen Halk Kongresi karari dogrultusunda, Çeçen-Ingus Cumhuriyeti Moskova yanlisi yönetiminin mesrulugunu kaybetmis oldugu ilan edildi.

19 Agustos 1991′de Moskova’da gerçeklestirilen darbe girisiminden sonra, Çeçen Halk Kongresi, darbecilere karsi silahli direnmeyi organize etti.

1 Eylül 1991 Çeçenistan’in her seviyeden olan Sovyet meclis temsilcilerinin de katilimiyla Çeçen Halk Kongresi’nin 3.Toplantisi gerçeklestirildi ve burada, Moskova yanlisi Çeçen-Ingusetya Yüksek Sovyeti’nin düsürülmüs oldugu, keza Rusya ile yüzyillarca sürdürülen savaslar sonucunda kaybedilmis olan devlet bagimsizligi ve devlet hukuki statüsünün ihya edilmis oldugu ilan edildi.

6 Eylül 1991 Eski Moskova yanlisi yönetimin Yüksek Sovyet’i düsürüldü. Yüksek Sovyet, KGB ve Içisleri Bakanligi binalari Çeçen Halk Kongresi’nin denetimine girdi.

15 Eylül 1991 Eski Çeçen-Ingusetya Yüksek Sovyeti kendini fesh etme yönünde karar aldi. Çeçen Halk Kongresi, Çeçenistan’in her seviyeden olan Sovyet meclis temsilcilerinin de katilimiyla, Geçici Yüksek Konsey olusturdu. Bu Konseye, bagimsiz Çeçenistan devletinin Baskan ve Parlamento seçimlerini gerçeklestirmek görevi verildi. Mesru seçimlerin yapilabilmesi için gereken hukuki belgeler ve kanuni islemler Kongre ve Geçici Yüksek Konsey tarafindan düzenlendi.

Ekim 1991 Ingus halki, Ingusetya’da kendi kongresini yapti ve merkezi Nazran sehrinde olmak üzere kendi cumhuriyetinin kurulmus oldugunu ilan etti.

27 Ekim 1991 Dünyanin 23 devletinden ve uluslararasi kuruluslardan gelmis olan gözlemcilerin gözetiminde, bagimsiz Çeçen devleti parlamentosu ve devlet baskani seçimleri yapildi. Seçim sonuçlari ile ilgili olarak, uluslararasi gözlemcilerin seçimlerin mesrulugu konusunda düzenledigi tutanak kabul edildi. Çeçen Halk Kongresi Baskani olan, stratejik hava kuvvetleri generali Cahar Dudayev, bagimsiz Çeçen devletinin
Baskani seçildi. Ayni zamanda 41 milletvekilinin olusturdugu parlamento da seçildi.

1 Kasim 1991 Çeçen Devlet Baskani C. Dudayev, ilk olarak “Çeçen Cumhuriyetinin Devlet Bagimsizliginin Ihya Edilisine Dair” kararnameyi imzaladi. Rusya Federasyonu Devlet Baskani Boris Yeltsin, olaganüstü hal ilan ederek Çeçenistan’in baskenti Grozni’ye asker gönderdi. Bu askerlerin Grozni havaalaninda Devlet Baskani Dudayev’e
Bagli askerler tarafindan engellenmesi üzerine, Rusya Parlamentosu olaganüstü hali kaldirdi ve Rus askerleri 3 gün sonra geri döndü.

12 Mart 1992 ÇIC parlamentosu, bagimsiz Çeçen devletinin anayasasini kabul etti; ki burada, Çeçen Cumhuriyeti’nin devlet bagimsizligina dair tutanak, anayasal normlar üzerine oturtulmustu.

Nisan 1992 Çeçen hükümeti ile yapilan bir anlasma dogrultusunda; Rusya ordulari, Çeçenistan topraklarindan tamamen çikarildi. Bu tarihten itibaren Çeçenistan topraklarinda tek bir Rus askeri dahi kalmamistir.

Haziran 1992 Çeçen-Ingus Cumhuriyeti, “Çeçenistan” ve ‘Ingusistan” olarak birbirinden ayrildilar. Ingusistan, Rusya Federasyonu içerisinde kalmaya karar verirken Çeçenistan’in bagimsizlik karari Rusya tarafindan reddedildi.

1994 Moskova, “Çeçenistan suçlular karargahi haline geldi” diyerek propaganda savasi baslatti. Bu arada halka Cahar Dudayev’i devirme çagrisi yapti

2 Agustos 1994 Rusya’nin destegini alan Geçici Konsey, Cevher Dudayev’i devirme çalismalarina basladi.

25 Kasim 1994 Moskova destekli isyancilar, tank ve agir silahlarla Grozni’ye saldirdilar. Fakat bir gün sonra geri çekilmek zorunda kaldilar.

29 Kasim 1994 Boris Yeltsin, Dudayev ve muhalefete 48 saat içinde silahlarini birakmalari çagrisinda bulundu. Aksi halde olaganüstü hal ilan edecegini açikladi. Rus uçaklari Grozni’yi bombaladi.

30 Kasim 1994 Rus uçaklari tarafindan yeni bir hava saldirisi daha yapildi. En az 10 uçagin katildigi saldiridan sonra Cahar Dudayev, kadin ve çocuklardan Grozni’yi terketmelerini istedi. Rusya, Çeçen sinirina asker yigmaya basladi.

1 Aralik 1994 Rusya’nin, verdigi sürenin bitmesine ragmen, hiçbir harekette bulunmayan Yeltsin, Çeçenlerin elindeki Rus esirleri geri alabilmek için her yolu deneyecegini açikladi.

6 Aralik 1994 Çeçenistan’in bagimsizligina kavusmasinin ardindan Rusya ile ilk kez üst düzey bir toplanti yapildi. Rusya Savunma Bakani Pavel Graçev ve Cahar Dudayev, yaptiklari görüsmede, krizin sona ermesi için güç kullanilmamasi konusunda görüs birligine vardilar.

7 Aralik 1994 Rus Güvenlik Konseyi, taraflarin silahsizlandirilmasi için bütün anayasal tedbirlerin uygulanmaya konulmasini istedi.

8 Aralik 1994 Boris Yeltsin, anayasal tedbirlerin uygulanmasini istedi.

10 Aralik 1994 Rusya, Çeçen hava sahasi ve sinirini kapattigini açikladi. Grozni yine bombalandi. Dudayev’in yardimcilarindan biri, Rusya’nin Çeçenistan’i isgal etmeleri halinde, Rus askerlerinin tabut içinde terk edeceklerini söyledi.

11 Aralik 1994 Rus askerleri, 3 koldan Çeçenistan’a girdiler. Yeltsin, 15 Aralik tarihine kadar süre taniyarak, Çeçenlerin silahlarini birakmalarini istedi.

12 Aralik 1994 Rus uçaklari, Grozni yakinindaki hedefleri bombaladi. Grozni’nin disindaki köylerde agir çarpismalar meydana geldi.

14 Aralik 1994 Cahar Dudayev, Rusya’yi uyararak bir adim daha atmalari halinde, gerilla savasi baslatacaklarini ilan etti. Baris ümidi, Çeçenlerin Rusya’nin isteklerini reddetmeleri ile son buldu.

15 Aralik 1994 Boris Yeltsin, Dudayev taraftarlarinin silah birakmasi için verdigi süreyi 48 saat daha uzatti. Dudayev, Rus askerlerinin çekilmesi halinde masaya oturacagini açikladi.

16 Aralik 1994 Çeçenistan’a gönderilen bir Rus general, Yeltsin’in hareketinin anayasaya aykiri oldugunu belirterek, “Bir adim daha ileri gitmeyecegini” ilan etti. Rusya Güvenlik Konseyi yaptigi açiklamada, verilen süreyi cumartesi gece yarisina kadar erteledi.

17 Aralik 1994 Rusya Disisleri Bakani Andrei Kozirev, yabancilarin ülkeyi terketmesini istedi ve Dudayev’i bir defa daha görüsme masasina davet etti.

18 Aralik 1994 Rus uçaklari gece yarisindan itibaren Grozni’yi bombalamaya basladilar. Fakat kara harekâtina geçilmedi. Grozni’de bulunan Dudayev taraftarlari sessiz kalarak Rusya’nin ikinci bir adim atmasini beklediler.

19 Aralik 1994 Rus kuvvetleri özellikle sivil yerlesim birimlerini bombalayarak 16 kisinin ölümüne sebep oldu. Grozni’ye yönelik hava saldirilari yine devam etti. Grozni disinda yogun çarpismalar oldugu bildirildi. Bölgede bulunan gazeteciler, Petropavlovskaya köyünün Ruslarin eline geçtigini bildirdi. Cumhurbaskanligi Sarayi’na yönelik
Saldirilarda sarayin isabet almadigi mermilerin bos araziye düstügü belirtildi.

Ocak 1995 Rus tanklari Grozni’nin merkezine dogru ilerlemeye basladi.

Subat 1995 Mücahitler baskent Grozni’yi terk etmeye basladi.

Nisan 1995 Avrupa Güvenlik ve Isbirligi Konferansi AGIK, Çeçenistan komisyonu kurmaya karar verdi. Dudayev, Rusya içinde saldirida bulunma tehdidinde bulundu. Argun, Gudermes ve Sali’yi ele geçirmeye basladi.

Mayis 1995 Rus askerleri Kafkas dagina dogru ilerledi. AGIK himayesinde yapilan görüsmelerin ilk turunda sonuç alinamadi.

Haziran 1995 Rusya Askerlerinin güneydogudaki mücahitlerin karargâhini ele geçirdiklerini duyurdu. Ursalr, Satoy ve Nazhoyyurt’u da aldilar.

14 Haziran 1995 Çeçenistan’a 70 kilometre mesafedeki Stavropol sehrinin Budonnovski kasabasina baskin düzenleyen Samil Basayev liderligindeki bir grup mücahit, bir hastanede yüzlerce Rus’u rehin aldi.

15 Haziran 1995 Rusya, Kuzey Kafkasya’daki kuvvetlerini alarma geçirdi. Yeltsin, Rus sivillere sakin olmalari çagrisinda bulundu.

16 Haziran 1995 Rus askerleri, Çeçenlerin saldiri ihtimaline karsi Moskova’daki kilit öneme sahip binalari korumaya aldi. Rus parlamentosundaki gruplar, hükümetin istifasini istedi. Yediler toplantisi için Kanada’ya giden Yeltsin’e geri dön çagrisinda bulunuldu.

17 Haziran 1995 Rus askerleri hastaneye baskin düzenledi. Operasyon basarili olamadi. Ancak Basayev, 220 kadin, çocuk ve hastayi serbest birakti. Yeltsin; baskinin kendisinin Moskova’dan ayrilmasindan sonra gerçeklestirildigini açikladi. Basbakan Çernomirdin ise, rehinelerin serbest birakilmasina karsilik Çeçenistan’da ateskes yapilmasini teklif etti.

18 Haziran 1995 Rusya Basbakani Çernomirdin, mücahitlerin komutani Samil Basayev ile telefonda görüstü. Mücahitler, 126 rehineyi daha serbest birakti. Bâsayev, kendi adamlarini ve rehinelerin bir kismini Çeçenistan’a götürmek için bir otobüs istedi. Çeçenistan’daki Rus komutan, bütün askeri operasyonlarin durdurulmasi talimatini verdi.

19 Haziran 1995 Baris görüsmelerinin yeni turu Grozni’de basladi. Mücahitler 764 rehineyi daha serbest birakti ve bir Rus tuzagina karsi bazi gazeteciler, parlamenterler ve çok sayida Rus’un bulundugu otobüsten olusan konvoyla Budonnovski’den ayrildi.

30 Temmuz 1995 Heyetler arasinda askeri anlasma imzalandi. Anlasmaya göre; Ruslar, Çeçenistan’daki askerlerini çekecek, Çeçenler de savunma maksatli olmayan silahlarini teslim edeceklerdi. Çeçen heyetine Çeçenistan Bassavcisi Osmati Imayev baskanlik etti.

Agustos 1995 Çeçenistan’da kimyasal silah kullanilmis olabilecegine iliskin belirtiler bulundugu bildirildi.

16 Agustos 1995 Çeçen Cumhuriyeti’nin baskenti Grozni’de süren baris görüsmelerinin kesilmesi ve taraflar arasinda gerginligin tehlikeli bir sekilde tirmanmasi ardindan bir grup Çeçen direnisçi silahini teslim etti.

25 Agustos 1995 Çeçen lideri Cahar Dudayev’e bagli güçler, cumhuriyetin ikinci büyük kenti Gudermes’te yönetime el koydugunu bildirdi.

28 Agustos 1995 Rusya’nin Budonnovsk kentine baskin düzenleyerek 30 Temmuz’da Rus-Çeçen heyetlerinin askeri bir anlasmaya varmalarina kadar giden görüsme sürecini baslatan Çeçenlerin ünlü savasçisi Samil Basayev, silahlarini teslim etmeyeceklerini söyledi.

5 Eylül 1995 Çeçenistan’da Cahar Dudayev yanlilari 6 Eylül 1991′de ilan edilen, ancak taninmayan bagimsizlik ilanlarinin yildönümünü cumhuriyetin çesitli yerlesim birimlerinde kutladilar.

16 Eylül 1995 Çeçenistan’in Alkhoi-mohk kasabasinda Rus uçaklarinin bombardimani sonucu üç kisinin öldügü, alti kisinin yaralandigi bildirildi.

4 Ekim 1995 Çeçenistan Cumhurbaskani Dudayev’in danismani Ramazan Kaytemirov, Rusya’nin Çeçenistan’da asil amacinin petrol yataklarina sahip olmak, boru hattini kullanmak ve askeri üs kurmak oldugunu açikladi.

20 Aralik 1995 Çeçenistan’in Gudermes kentini kusatan Rus askerleri yüzlerce sivili öldürerek kenti ele geçirdi. Ülkenin yüzde 70′ini kontrol altinda tutan direnisçiler, Ruslara agir kayiplar verdirdi.

9 Ocak 1996 “Yalniz Kurt” grubunun lideri Salman Rudayev, Kizilyar’a baskin düzenleyerek yüzlerce kisiyi esir aldi.

17 Ocak 1996 Salman Raduyev ve arkadaslari, Kizilya dan kaçarken kistirildiklari Pervomaiskoye köyündeki Rus kusatmasini yarmayi basardilar.

5 Subat 1996 Çeçenistan’in baskenti Grozni’de bagimsizlik yanlisi Çeçenler, Rus güçlerinin ayrilmasi istegiyle gösteriler baslatti.

8 Subat 1996 Grozni’deki gösterilere binlerce kisi katildi.

21 Nisan 1996 Çeçenistan Devlet Baskani Cahar Dudayev sehit edildi.

31 Agustos 1996 Savasin bitmesi, Rus askerinin Çeçenistan’dan çikarilmasi, keza uluslararasi prensipler dogrultusunda devletler arasi bir resmi anlasma yapilmasina hazirlik hususunda Hasavyurt Sözlesmeleri imzalandi.

27 Ocak 1997 Bagimsiz devletin anayasasina uygun olarak, uluslararasi kuruluslarin, dünyanin 60 ülkesinden gelmis olan bagimsiz gazetecilerin ve gözlemcilerin gözetiminde, ÇIC Baskanlik parlamento seçimleri yapildi. Aslan Mashadov, Baskan oldu.

12 Mayis 1997 RF ile ÇIC arasinda, Hasavyurt Sözlesmelerinin gelistirilmesi anlaminda; “RF ve ÇIC arasinda baris ve karsilikli iliskilerin prensiplerine dair anlasma” imzalandi. Anlasma, iki devletin baskanlari; Boris Yeltsin (RF) ve Aslan Mashadov (ÇIC) tarafindan imzalanmis olup, Rusya ile Çeçenistan Içkeriya Cumhuriyeti iliskilerine (uluslararasi
Hukuk ve ilke ve esaslari dogrultusunda) devletlerararasi resmi statü kazandirdi.

12 Mayis 1998 “RF ve ÇIC arasinda baris ve karsilikli iliskilerin prensiplerine dair anlasma”, ÇIC parlamentosu tarafindan onaylandi. Rusya Federasyonu ile bir dizi baska anlasmalar da imzalanmisti. Ki bunlarin arasinda (Çeçenistan Içkeriya Cumhuriyeti’nin bagimsiz devlet statüsünü hukuken saglamlastiran) gümrük alaninda isbirligi gibi
Anlasmasi da vardir. Günümüzde Rusya Federasyonu, uluslararasi hukuk ilkelerini ihlal ederek, ÇIC’ne karsi siyasi, ekonomik ve askeri abluka uygulamaktadir; ayrica savas sirasinda Çeçen devletine vurulan maddi zararin tazmini ile ilgili olarak üstlenmis oldugu yükümlülüklerin yerine getirilmesi de her vesileyle ertelenmektedir.

13 Mayis 1998 ÇIC Disisleri Bakanligi, Rusya Federasyonu ile Çeçen Içkeriya Cumhuriyeti arasinda resmi diplomatik iliskiler kurulmasi önerisini içeren resmi notayi RF Disisleri Bakanligina iletti.

Eylül 1999 Rusya’nin çesitli bölgelerinde ve Dagistan’da meydana gelen esrarengiz bombalama olaylarinda 250 kisi öldü. Rusya bu olaylardan Çeçenleri sorumlu tutarak askeri harekata basladi. Ancak daha sonra patlamalarin Rus gizli haber alma örgütü FSB (KGB) tarafindan gerçeklestirildigi ortaya çikti